Ψωμί – Xρίστος Τσιαήλης
Προσωπική άποψη: Xαρά Δελλή
Δεκατέσσερις ιστορίες σε μια ενιαία σκηνή, όπου το αδιέξοδο συναντάει την ελπίδα και η μακαβριότητα συναντάει τη δίψα για ζωή… Για όποιον θέλει να σπάσει το περίγραμμα και να βρει την ψίχα του ψωμιού και κομματάκι-κομματάκι να την προσφέρει με αγάπη…
…είναι αυτή η ανθρώπινη αίσθηση της ματαίωσης, της μοναξιάς, του ανολοκλήρωτου, που καθιστά τα κείμενα στο “Ψωμί” τόσο γοητευτικά…
Δεκατέσσερα μεταφυσικά διηγήματα επιστημο-νικής φαντασίας, αυτόνομα, με κρυφές συνδέσεις, στα οποία εναλλάσσονται όλες οι αφηγήσεις. Ποικιλία στη θεματική τους, τρομοκρατία/απολυταρχία, βία, αδικία, μοναχικότητα, γραφειοκρατία, επανάσταση, αγάπη, η έννοια του χρόνου, το κρατικό σύστημα, το προσφυγικό ζήτημα, τα πλοκάμια της τεχνολογίας, στέγη, ψωμί…
Ψωμί – Xρίστος Τσιαήλης
Παρουσιασμένα με ευαισθησία και διορατικότητα, ξέχειλα από συμβολισμούς και αλληγορίες που αφήνει στο χαρτί η σαρκαστική και κοφτερή πένα του Χρίστου Τσιαήλη, σαν να θέλει να χωθεί από μια χαραμάδα στο πολιτικό, οικονομικό, πνευματικό και καλλιτεχνικό έρεβος γύρω μας.
Σε προβλημάτισαν πολύ στο εύρος της ζωής σου όλα εκείνα που δεν κατάφερες να κρατήσεις στα χέρια όταν ήσουνα μικρός… Το άδικο αυτής της συνεχούς άρνησης το ένιωθες να σε πλακώνει, και δεν ήξερες τι να κάνεις. Τα χέρια σου ήθελαν να αρπάζουν και να περιεργάζονται πράγματα. Ήταν το φυσικότερο ένστικτο. Και σου το στερούσαν…
Συγκρούσεις βουτηγμένες σε απόγνωση και αγωνία, δυστοπικές αλήθειες βουτηγμένες σε σουρεαλισμό, σαν εσωτερικός μονόλογος του συγγραφέα ή του πρωταγωνιστή. Καθημερινοί ήρωες σε έναν ρυθμό που τρέχει να προλάβει την απωλεσθείσα ελπίδα, την αναγκαία αλλαγή και τον τελικό στόχο που αχνοφαίνεται… Μάχες με ψεύτικες ανάγκες, εμμονικές ψυχώσεις κι απουσίες.
…είναι ο σπαραγμός που απορρέει από το αναπόφευκτο τέλος που σου αφήνει αυτή την αίσθηση γροθιάς στο στομάχι που σε στοιχειώνει. Και, τέλος, είναι η ανάγκη να επιστρέψεις στην ανάγνωση της συλλογής, όχι τόσο για να κατανοήσεις κάποιους ίσως δυσνόητους όρους όσο για να χωνέψεις την απελπισία και τη σκοτεινιά που ο κόσμος βαθιά μέσα στο Ψωμί εκπέμπει…
Κωνσταντία Σωτηρίου
Τι να “ζυμώσει” καθημερινά ο ανθρώπινος εγκέφαλος για να επιβιώσει μες στον φόβο και το άγχος; Αφού η πραγματικότητα είναι φαντασία κι η φαντασία πραγματικότητα…
Απόλαυση ή απογοήτευση; Ποια κερδίζει τελικά;
Οι ήρωες κι οι αντι-ήρωες στο βιβλίο ΨΩΜΙ εφιστούν ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΑΚΟΛΟΥΘΑ:
-το μολύβι ξύζεται μόνο από ειδικό εργαλείο
– Αν δείτε σακούλι να αιωρείται απέναντι σας, παγιδευτείτε για ένα δευτερόλεπτο, σκεφτείτε τα χωριά, τη φύση, τον παππού.
– Αν δείτε πιθάρι, μην επιμένετε να μπείτε, η θέση είναι πιασμένη.
– Προσοχή στους μαγνήτες, κολλάνε εκεί που δεν τους περιμένεις…
– Η υπομονή για να βρεις πάρκιγκ, καθώς και η πληρωμή των τριών ευρώ, μπορεί να αποβεί σωτήρια.
– Μην κολλάτε σε ατάκες τύπου “πόσο θες να ζήσεις;”
– η φυλακή είναι μέσα μας και το κλειδί επίσης.
– Αν δεις πάσσαλο μην κοντεύεις με παρέα…
– Προσοχή στις επίμονες ανακοινώσεις του Ραδιοφώνου…
Ο πίνακας ‘Memoirs‘ της ζωγράφου Ευρυδίκης-Μαρίας Βεντούρη κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου ΨΩΜΙ και ο πίνακας ‘Χοροχώρος‘ στις εσωτερικές σελίδες συνοδεύει το ομώνυμο διήγημα.
Ο Χρίστος Τσιαήλης θεωρεί πως το βέλτιστον είναι πάντα χαμηλά να περπατάμε και να δουλεύουμε την τέχνη μας ασταμάτητα… Το “ψηλά” είναι μια χουφτιά μπαλόνια που κρατάμε με χρώματα σαν σηματοδότες. Εύκολα φουσκώνουν, εύκολα σκάνε. Το έργο του δεν χρειάζεται περγαμηνές και οι Θεματοφύλακες του εύχονται τα σύνορά του να είναι ο ουρανός…
Περίληψη: Ψωμί – Xρίστος Τσιαήλης. Δεκατέσσερις διαφορετικοί κόσμοι ενώθηκαν σε ένα υπερφυσικό, φαντασιακό επίπεδο – εκεί που η σύγκρουση του Σύγχρονου Ανθρώπου με το Σύστημα είναι τόσο επίκαιρη όσο ποτέ άλλοτε, και οι γέφυρες φθείρονται από την τριβή με τον στυγνό ρεαλισμό.
Άλλες ιστορίες παγιδεύουν τους ήρωές τους σε κόσμους-μινιατούρες ενώ άλλες εκρήγνυνται με μια ολιστική γεύση από παγκοσμιοποίηση. Πόση ελκτική ισχύ χρειάζεται ένας ταπεινός μαγνήτης για να υπερνικήσει τη δύναμη του Πεπρωμένου, και να διεισδύσει στην απόλυτη συνέπεια του Νόμου των Συμπτώσεων;
“Αν και ετερόκλητες, οι αφηγήσεις αυτού του βιβλίου έχουν κάτι κοινό: βασίζονται λιγότερο σε όσα εντυπώνουν και περισσότερο σε όσα μας αφήνουν να φανταστούμε. Οι προεκτάσεις τους, εφιαλτικές και ονειρώδεις, μοιάζουν με το υπέροχα έντρομο δέρμα ενός μωρού καθώς αγγίζει τα πρώτα αντικείμενα της ζωής του, ενώ ο συγγραφέας τους, δρομέας στη συνοριακή γραμμή που ενώνει την πεζογραφία με την ποίηση, μοιάζει με τη Νηπιαγωγό του διηγήματος, εκείνη που μαθαίνει στα ξεχωριστά παιδιά την Ιστορία μόνο και μόνο για να τα ξεπροβοδίσει εκτός αυτής – προς τα μέρη απ’ όπου τα ξεχωριστά παιδιά θα επιστρέφουν πάντοτε ξεχωριστά.
Εδώ, στον κόσμο μας, φαίνεται να τους λέει, ο παράδεισος δεν υπάρχει πια. Τον φάγαμε σε είδος. Εδώ υπάρχει μόνο το ζυμάρι, τους λέει. Το ψωμί -οι κρυμμένες μας δυνατότητες- βρίσκεται κάπου αλλού: και μας περιμένει”.
(Δημήτρης Τανούδης, συγγραφέας, “Σπασμός”, Τιμητική Διάκριση ΕΚΕΒΙ)
(Η συλλογή περιλαμβάνει το διήγημα “Φρούτο” που διακρίθηκε στον πανελλήνιο διαγωνισμό Φαντασμαγορία 2017)
Στοιχεία βιβλίου:
Τίτλος: Ψωμί
Συγγραφέας: Χρίστος Τσιαήλης
Εκδόσεις: Γκοβόστη
ISBN: 9789606060304
Ημερομηνία έκδοσης: 2 Nοεμβρίου 2017
Σελίδες: 128
Υποστηρίξτε το blog μας με μία δωρεά, πατώντας εδώ
